Παρασκευή, Ιανουαρίου 05, 2007

Τα προβλήματα του κόσμου.

Μωρέ τι λέω ο κουζουλός; Έπρεπε να την κάνω για λίγο από την Αθήνα για να σκεφτώ με λίγη λογική.

Ποιον τον ενδιαφέρει να αλλάξει ο κόσμος σήμερα; Άλλα είναι τα προβλήματα.

Πριν από λίγο καιρό εξηγούσα σε συνεργάτιδα ότι εμένα αυτό που ενδιέφερε στη δουλειά μου δεν ήταν η προσωπική επιτυχία, οι κόντρες, η επικράτηση. Ήταν η εταιρεία να ανεβαίνει για να προσλαμβάνει κόσμο και να βοηθά στην ανεργία των νέων.

Και πράγματι το έκανε. 50 άτομα προσέλαβε επί των ημερών μου. Και πράγματι το εννοούσα, όταν το έλεγα, δεν έλεγα μπαρούφες. Και πράγματι γελούσε.

Σωστά με είχε κατατάξει στους τρελλούς, στους λίγο κουκουρούκου, για να μην ξεχνιόμαστε. Ποιος έχει σήμερα αυτά τα προβλήματα που έχω εγώ; Γιατί λοιπόν να διαβάσει η τάδε μπλογκερίτσα ή ο δείνα μπλογκερούλης τούτο το μπλογκ;

Αφού αυτό που κάνουν οι περισσότεροι είναι καρτέρι για να βρούν ΤΟ ταίρι.

Και γιατί το κατακρίνω αυτό; Υπάρχει πιο ωραίο πράγμα; Επικοινωνία, φλερτ, σεξ. Ο δρόμος με τις πιο ωραίες στάσεις. Εννοώ τις ενδιάμεσες όχι εκείνες στο τέρμα. Εκείνες επαφίενται στην έμπνευση του καθενός και στη φιλοτιμία της γυναικός. (Ή και το αντίθετο)

Στο δια τάυτα. Έχω κάτι φοβερές ιδέες για τούτο το μπλογκ και γενικά για την μπλογκόσφαιρα… άλλο πράγμα σου λέω. Χρειάζομαι βοήθεια όμως, είναι κανείς διατεθειμένος να τις ακούσει;

20 σχόλια:

Nicky-Athina Polymeri είπε...

Σε διαβάζουμε τακτικότατα και θέλουμε να μάθουμε τις ιδέες σου! Σοβαρά! Μην το παίρνεις κατάκαρδα ότι δεν έχεις αρκετά σχόλια.....

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Προσυπογράφω το πρώτο σχόλιο! Θέλει καιρό, για να σε μάθει ο κόσμος, να σ' επισκέπτεται και να σ' ακούει...
Βέβαια, πολλά σχόλια μη περιμένεις και πάλι. Αυτά προϋποθέτουν κείμενα προκλητικά (με την στενή έννοια - καταλαβαινόμαστε, έτσι;), κείμενα αιρετικά, κείμενα εξυπνακίστικα...
Μη απογοητεύεσαι, πρωτίστως!

maika είπε...

εγώ...

Ναυαγός είπε...

no way out
Δεν παίρνω κατάκαρδα το ότι δεν έχω σχόλια.
Παίρνω κατάκαρδα που οι πιο πολλοί είναι εφησυχασμένοι σε τούτο τον κόσμο.

Asteroid
Δεν έχω απογοητευτεί σε καμία περίπτωση. Το αντίθετο κάθε μέρα που περνά γίνομαι περισσότερο μπλογκομανής.
Απλά γνωρίζω αυτούς που γράφουν από αυτά που γράφουν και βλέπω συνήθως καλές και ευγενικές ψυχές. Τι ωραία που θα ήταν όλοι στην μπλογκόσφαιρα να αφιέρωναν 5 λεπτά από την ημέρα τους για να αλλάξει αυτός ο κόσμος;

Μάικα
Εσύ...

nyctolouloudo είπε...

αφήνω τα πλοία να φεύγουν από τα λιμάνια και σε διαβάζω...

Nemertes είπε...

Βρέθηκες στον δρόμο του Δείμου και την πάτησες. Απέκτησες νέο αναγνώστη. Εμένα! Αλήθεια αυτό το Saving the World πώς σου ήρθε; Εγώ όταν με ρωτάνε τι κάνω λέω Programming the World. Λες να έχουμε συγγένεια; :p

Ανώνυμος είπε...

ναυαγέ μου, χαίρομαι αρχικά που άνοιξες τα σχόλια και μπορούμε να αφήνουμε και μεις του wordpress σχόλια... ναι μαζί σου στον αγώνα τον καλό... πες τα, θα σε ακούω και ό,τι μπορώ να προσφέρω...
καλή χρονιά!!!

Φοινιξ είπε...

Θέτω υποψηφιότητα και εγώ για να ακούσω τις ιδέες σου...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κι εγώ θέλω. Αλλά λειτουργώ καλύτερα με καταιγισμό ιδεών (κοινώς ό,τι μαλακία θέλουμε λέμε πρώτα και σταδιακά απορρίπτουμε τις χοντρομαλακίες, τις απλές μαλακίες τις καθαρίζουμε και αφήνουμε τις βλακείες και σταδιακά περιοριζόμαστε σε εφαρμόσιμα ζητήματα) Λέγε και βλέπουμε τι γίνεται. Ίσως μπορούμε να βοηθήσουμε.

Catherine είπε...

Καμιά φορά και η φιλοσοφία στο μπουντουάρ έχει τρομερά αποτελέσμετα. Δεν ξέρεις τι μπορεί αν αποτελέσει πηγή για τις επερχόμενες ιδέες ώστε να αλλάξει ο κόσμος.Έχω και πρόταση,πες ότι κάθε Πέμπτη στο νησί θα έχει live strip show και τότε να δεις πανζουρλισμό...άσε που θα δώσεις και ψωμί σε άνεργες χορεύτριες και χορευτές!

Shades είπε...

Ναυαγέ μέσα σ' ότι πεις αν κρίνω από την προηγούμενη ιδέα..
..και δεν προσπαθούμε να κάνουμε όλοι καμάκι εδώ..
Καλό βράδυ.

Αρί-μαρί είπε...

Είμαι όλη αυτιά ναυαγέ!
Έλα λοιπόν, περιμένω με ανυπομονησία να ακούσω τις ιδέες σου!
Φιλιά!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Δείμο, αυτό, που προτείνεις, το λένε και brainstorming (στα ελληνικά!!!) και επειδή, όντως, όπως λέει κι ο shades, δεν προσπαθούμε όλοι να κάνουμε καμάκι εδώ, μπορεί να προκύψουν ιδέες ενδιαφέρουσες!!!

andy dufresne είπε...

Αγαπητέ ναυαγέ,

συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου στο διαγωνισμό του doncat.

Διακιούσαι μπλουζάκι κι αφίσα, αν σ' ενδιαφέρει στείλε μου email με τα στοιχεία σου.

Αν θες να κρατήσεις τηνανωνυμία σου, υπάρχουν σημεία διανομής σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη - πες μου να σου δώσω διευθύνσεις.

Με εκτίμηση,

andy

Ναυαγός είπε...

Θα τα πω γρήγορα γρήγορα γιατί με έχουν στριμώξει (ή μήπως το αντίθετο)

Μεθυσμένα Χρώματα,
Νομίζω ότι ήταν πολύ ποιητικό αυτό που έγραψες. Εκτός και αν έχασες κάποιο πλοίο οπότε αλλάζει το θέμα.

Νημερτή
Δεν είναι μόνο αυτή η ομοιότητα μας. Χτες περιηγήθηκα το μπλογκ σου. Δεν ντρέπομαι να πω ότι το ζήλεψα. Και το μπλογκ και τη σκέψη. Καλώς ήρθες.

Έστα
Μεγάλη έκπληξη που σε ξαναείδα εδώ. Ο λόγος σου μελένιος, δύναμη για τη σκέψη μας. ;-)

Δείμο
Αν λειτουργείς με καταιγισμό ιδεών, βρήκες τον άνθρωπο σου (εμένα). Πρόσεχε τι λες γιατί θα σε ζουρλάνω :-D

Κατερίνα,
Πολύ ωραία ιδέα. Όμως στο νησί γενικώς κυκλοφορούμε στριπτ, όπως παλιότερα είχε προτείνει ο Δείμος και δεχθήκαμε οι υπόλοιποι.

Shades
Υγεία είναι το καμάκι. Δεν το κατακρίνω, τουλάχιστο αν έχει και λίγη πλάκα. Όσον αφορά τη δική σου παρουσία, είναι ξεχωριστή από τις επιδιώξεις των πολλών και επέτρεψε μου να πω από τις πιο χρήσιμες στην μπλογκόσφαιρα.

Ασημένια
Κι εγώ όλο ιδέες. Μια ιδέα για κάθε αυτί σου που θα κουφάνω.

Αστεροειδή,
Νομίζω πως σιγουρεύτηκα πως είσαι το σοβαρό alter ego μου. Κάπως έτσι το σκέφτηκα και εγώ, όμως αν δεν το κάνω λιγάκι γελοίο είναι σα να μην είναι δικό μου.

Ναυαγός είπε...

Αύριο το μεσημέρι υπόσχομαι να εξηγηθώ. Προς το παρόν περνάω καλά...

Νιώθω όμως ότι όσο καλά και να περνάω αν δε σας μιλήσω για μια μέρα κάτι μου λείπει...

Το νιώθετε κι εσείς; Μου είστε αναγκαίοι.

Ναυαγός είπε...

Εννοώ αν το νιώθετε γενικά στην μπλογκόσφαιρα με τους υπόλοιπους μπλογκοφίλους.

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Ναυαγέ, δεν είμαι το alter ego σου... Το πιο πιθανό είναι πως είμαι απλώς εσύ 15-20 χρόνια μετά!!! Just a glimpse to the future... your future...
(Καλά, μη τρομάζεις... έτσι τόπα, λίγο γελοία, για να το νοιώσεις πιο δικό σου... Να, τώρα ξανατρόμαξες! Εν τάξει, φεύγω... Καληνύχτα!).

Υ.Γ. : Ναι, γενικά, το νοιώθουμε κι εμείς... Νομίζω...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Και με γεια το μπλουζάκι!!!

maika είπε...

αν το νιώθουμε λέει!?...
εκεί που λέω μπα σήμερα δεν έχω καθόλου κέφι για blogάρισμα....την άλλη στιγμή είμαι μεσα στον υπολογιστή και ψάχνω.....
Το καλοκαίρι που δεν είχα υπολογιστή βρήκα (στην Αίγινα) ένα internetcafe σα μικρό σουβλατζίδικο,με μέσο όρο ηλικιάς,όσων σύχναζαν εκεί ,18...
και έπαιρνα που και που τη δόση μου και ησύχαζα.... Ένιωθα βέβαια σα τη γιαγιά όλων...γμτ... αλλά μισή ντροπή δική μου έλεγα,μισή δική τους.... και συνέχιζα ....

Συγχαρητήρια και για το βραβείο...
Το είπες στη μαμά σου??
καληνύχτα!