Παρασκευή, Μαΐου 18, 2007

Στρατιωτικοί ελιγμοί και παζάρια

Του του του ρου ρου ρου..... του του του ρου ρου ρου, πρέπει να σας γράψω κάτι τώρα, αλλά δε θέλω να σας γράψω, θέλω να σας τραγουδήσω... Εβρι ντέι αι μ σοου θένκφουλ....

Σα κοράκι γυρνούσα στην αγορά και έψαχνα για μαγαζί να νοικιάζεται. Το μάτι μου όμως είναι πεταχτό εδώ και δυο μέρες. Κόβω κίνηση, μήπως και το ξαναδώ το μωρό. Οοοου μπέεεεεειιιιιιμπι, γουέν άι γκετ δις φίλινγκ αι γουόντ σέξουαλ χίλινγκ (άλλο αυτό τώρα).

Και ξάφνου, εκεί που διαπραγματευόμουν με έναν ιπποπόταμο στα 100 Δολλάρια το μήνα μια τρύπα, τσουπ ξεπροβάλλει... (όποιος σκέφτηκε να πει η τρύπα θα τον πλακώσω άσχημα. Δεν μιλάνε έτσι για μια κυρία). "Λετς γκετ ιτ ον μπέιμπι όοοουυυ, λετς γκετ ιτ οόοοοον δις μίνιτ όου γιέα", σκέφτηκα και πήδηξα με μια δρασκελιά στο δρόμο.

-"Έι", μου φωνάζει ο μπουλντόζας ιδιοκτήτης, "τι θα γίνει με την καλύβα;"
- "Του εξπένσιβ μάι φρεντ, του εξπένσιβ..."

Κι επειδή στους στρατιωτικούς ελιγμούς είμαι πολύ μάνα, με περίσια μαεστρία και χωρίς κανείς να το καταλάβει, βρέθηκα στο δρόμο της. Κρατούσε πάλι τσάντες και μπορούσα να δω αυτό το σύστημα πλευρών, στήθους, μασχάλης, μπράτσου σε υπερένταση. Αυτό που είναι ακαταμάχητο στις γυναίκες. "Άι γουόντ γιου, αι νίντ γιου μπατ άι γουόντ γιου του γουόντ μι του!"

Ο Μάρβιν (δε λέω το επώνυμο γιατί κάποιοι, που δεν ξέρουν, θα βγάλουν λάθος συμπεράσματα) είναι όλη μου η εφηβεία. Τα τραγούδια του και η φωνή του. Η οποία ξανάρθε εδώ και λίγες μέρες στο προσκήνιο. Η εφηβεία... και η φωνή... μαζί πάνε αυτά.

"Χάι", μου λέει και μου χαμογελά... και δεν ήταν ένα απλό "χάι", ούτε το χαμόγελο ήταν απλό. Ήταν αυτό του παρατατικού διαρκείας: μου χαμογελούυυυυυυυυυυυυσε, για πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα. Κι εγώ, που τόσο καλός είμαι στους στρατιωτικούς ελιγμούς, αλλά όταν έρθει η ώρα του πυροβολισμού είμαι πολύ κότα, πρόφτασα να της πω ένα "χχ..." μπορεί και από μέσα μου.

Είμαι ευαίσθητος, διακριτικός, ευγενής, αλλά μόνο για τα πρώτα δευτερόλεπτα, τουτέστιν λίγες στιγμές αφότου με ξεπέρασε έκανα μεεεε - ταβολή για να δω καλύτερα, από την προηγούμενη φορά, ποια σχέση με τη γεωμετρία έχουν οι σφαίρες που ενώνουν τη μέση με τα πόδια.

Καμία! Τα αντικείμενα είχαν περάσει πια στο επίπεδο της υψηλής τέχνης, της γλυπτικής μάλλον.

-"Γκάμιτσε Mr. Pit", μου κόβει τη χολή ο παπάρας ο Mr. Tampourine.
- Γιούχου και σε σένα (κλεμμένο από την unlearn αυτό).
- Έχω εδώ έναν φίλο που νοικιάζει το μαγαζί του, εκείνο στη γωνία
- Πόσο;
- 120
- 60
- 110
- 65
- 100
- 70
- 95
- 80 και το λουρί της μάνας
- ...Μας σφάζεις αλλά εντάξει!
- Ας μην έλεγες καλημέρα στα ελληνικά! Ποιο είπες ότι είναι;

18 σχόλια:

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, με μια γυναίκα να σου κουβαλάει τις τσάντες του super market φτιάχνεσαι!!!
Κι επίσης, πάλι αν κατάλαβα καλά, ένα McDonald's εκεί είναι ό,τι πρέπει για να γίνεις πλούσιος... Τέτοιο θ' ανοίξεις;
Μπιφτέκι κι Άγιος ο Θεός!!!

Ανώνυμος είπε...

Οταν βρεις την εφαπτομενη της γωνιας που σχηματιζει το οριζοντιο υψος του ισοσκελους τριγωνου με την κλιση απο το εδαφος του ναυαγοπουλου θα εχεις βρει την σχεση της γεωμετριας με τις σφαιρες και την ενωση τους με τα ποδια.Απλα προσεχε στο μετρημα των ημερων.

Ανώνυμος είπε...

Μαρεσε ο Tampourine που σου λεει για το μαγαζι του φιλου του...τα γαμημενα τα διεπλεκομενα παντου μπροστα σου τα βρισκεις!!!!!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Άντε με το καλό να πάνε οι δουλειές. Θέλουμε κέρασμα αν όλα πάνε καλά.

Ανώνυμος είπε...

Ωωωω, μάκια το βαβά!

ΛΟΛΟΛΟΛΟΛΟΛΟΛ!!!

gerasimos είπε...

Ρίχνω επιχειρηματική ιδέα: το νοικιασμένο μαγαζάκι να το κάνεις φροντιστήριο ελληνικών: μάθημα 1ον: 'Γκάμιτσέ με'.

Ανώνυμος είπε...

Τρελαίνομαι για Μάρβιν Γκέι!

Η εφηβεία κ η φωνή ε? Ε, μετά εγώ φταίω που λέω ότι γράφεις υπέροχα?

Επίσης ειδες πόσο κρατάνε μερικές φορές τα 5 δευτερόλεπτα? Πάραααα πολύ. Έχω τη θεωρία ότι ο έρωτας είναι το εντελώς αντίθετο του χρόνου.

Δεν θα ξαναπαντήσω σοβαρά το ορκίζομαι:)

Αλητισσα είπε...

Αντε βρε καλες δουλειες..
Οσο για την Αμερικανα.. τς τς σιγα μην ειναι ωραια..
Απλα εχεις πολυ καιρο να δεις γυναικα με κανονικες διαστασεις..τς τς τς..
Πω πω τρελαινομαι οταν βγαινει η κατινα απο μεσα μου..!!!!
Χα χα..
Ειμαι σιγουρη οτι την επομενη φορα που θα τη συναντησεις, αν καταφερεις να αρθρωσεις λεξη, θα την κερδισεις..
Κανε προβα στον καθρεπτη..
Βοηθαει..
Τα φιλια μου

Shades είπε...

Ρε λαμόγιο ξάδερφε εκεί πήγες να φτιάξεις το κόσμο??? ή να κάνεις μπίζνες???

Ναυαγός είπε...

αστεροειδή

εύστοχη παρατήρηση. Στην κατάσταση που είμαι και κάρβουνο να κουβαλούσε για τη ψησταριά, πάλι θα φτιαχνόμουν.

Ναυαγός είπε...

τρολλ

να μου το είχες σφυρίξει το σχόλιο σου πριν από 15 χρόνια, τότε που γούσταρα την καθηγήτρια της γεωμετρίας, να της το σφύριζα κι εγώ, αν με πιάνεις, στα σίγουρα.

Τα διαπλεκόμενα είναι μέσα στον κάθε άνθρωπο, όπου και να είναι, όπως και να είναι.

Ναυαγός είπε...

Δείμε,

στο διάολο οι δουλειές. Κέρασμα έχει αν μου κάτσει η Θεά.

Ναυαγός είπε...

Ανώνυμη Θεά μου δεν εννοούσα εσάς. Πείτε μου πως δε με κοροιδεύετε και πως μοιραζόμαστε τη λατρεία για τον Μ.

Ναυαγός είπε...

γεράσιμε

καλή η πρόταση σου, αλλά αφού θα το φάω που θα το φάω το ξύλο να μην είναι τουλάχιστο για θέματα παιδείας. Σε όλο τον κόσμο το χειρότερο ξύλο πέφτει για τα ζητήματα της παιδείας.

Ναυαγός είπε...

ζοι20

πολύ ωραία η θεωρία σου και επίσης θαυμάσιο που τρελαίνεσαι για Μάρβιν και που κάρφωσες και το επώνυμό του, με αποτέλεσμα να το δουν οι κυρίες και να βγάλουν λάθος συμπεράσματα για μένα και να μη μου αφήνουν σχόλια (ή μήπως δεν είναι γι' αυτό;).

Τέλος πάντων, σ' ευχαριστώ πολύ για τη σοβαρότητά σου!!!! $$^#^&$@%$&

:))

Ναυαγός είπε...

αλήτισσα

Δεν ξέρω που το κατάλαβες αλλά ο καθρέφτης μου είναι αυτός που με βλέπει πιο πολύ από όλους αυτό το διάστημα. Σκεφτόμουν μάλιστα να το κάνω και ποστ. Είμαι ιδιαίτερα γελοίος.

Ναυαγός είπε...

Shades

Δεν πρόλαβες το επόμενο ποστ, που αποδεικνύει πως ναι μεν είμαι λαμόγιο, με μια επικάλυψη όμως αγνής ρίγανης, που στόχο της έχει να μυρίζει όμορφα στους ανθρώπους και να τους γιατρέψει το σώμα.

Ανώνυμος είπε...

1. Φυσικά και δεν εννοούσες εμένα!*

Αλλά since my aim is to please, τι να κάνω, βάζω τη στολή νοσοκόμας και αναλαμβάνω τα χτυπημένα στρατά...

2. Δε σε κοροϊδεύω. Scouts honour!

3. Κι αυτή κι όχι μόνο...
;)


*αν και η περιγραφή ταιριάζει γάντι, κι ας είναι ελαφρώς understatement... ΛΟΛΟΛΟΛΟΛΟΛΟΛ!