Υπάρχει ορισμός της Ελευθερίας;
Μετά από τη χθεσινή κραιπάλη, με την οποία ασχολείται ο Shades in the Dark, στο http://sershades.blogspot.com/ , θα ήθελα να πω δυο κουβέντες σχετικά με το ποστ περί ελευθερίας.
Υπήρχε ανάγκη για έναν ορισμό. Χρησιμοποιήσα τα όσα είπατε για να και τα όσα διάβασα για να δουλέψει λίγο το μυαλό μου.
Μεγάλο νέο λοιπόν. Επιτέλους το μυαλό μου δούλεψε. Και απέδωσε την παρακάτω διατύπωση.
Την οποία για να διαβάσει κανείς πρέπει να πληρώσει πνευματικά δικαιώματα στον λογαριασμό υπ' αριθμόν 100006969, της Κεντρικής Τράπεζας της Κουκουρούκουλαντ.
Αν, λοιπόν, πληρώσατε με έμβασμα ή πιστωτική, διαβάστε αυτό.
"Την Ελευθερία την λέμε αλλιώς και …νόημα. Αυτό που όλοι αντιλαμβανόμαστε ως νόημα της ζωής ή της στιγμής με τον ίδιο τρόπο. Ελευθερία δεν είναι αυτό που μας χωρίζει, αλλά αυτό που μας ενώνει. Το μπλε του ουρανού, το φως του ήλιου. Είναι η δικαιοσύνη, ο έρωτας, η μουσική, η αγάπη, πάνω από όλα η αγάπη.
Αναρωτηθήκατε γιατί η μουσική ενώνει τους ανθρώπους; Γιατί ταξιδεύει ελεύθερα, κινείται αδιόρατα στον αέρα που μας περικλείει, μπαίνει μέσα μας και γίνεται νόημα. Θέλετε να απελευθερώσετε τον κόσμο από τα δεσμά του; Βρείτε ένα ρυθμό, μια μελωδία, μια εξίσωση που να περικλείει όλη την αγάπη για τον άνθρωπο, για τη γη για τη ζωή και αφήστε τη να κινηθεί ελεύθερα παντού, να γίνει νόημα για όλους".
44 σχόλια:
η τελευταία παράγραφος τα λέει όλα για μένα!
Παρολο που στη φυλαω μετα το χτεσινο..
Θα συμφωνησω οτι η μουσικη ειναι μορφη ελευθεριας και εκφρασης αρα συνειρμικα σε ελευθερωνει..
Αντε παμε να κανουμε το νεο Γουντστοκ στην Κουκουρουκουλαντ..ή αλλιως το Κουκουρουκοστοκ!!!
ωραία που τα λες!
να το προσπαθήσουμε λοιπόν!
Φαντάζεσαι να μπορούσαμε να γυρνούσαμε οι Κουκουρουκουλαντιώτες...με τα αυτοκίνητά μας,τα μηχανάκια μας,τα ποδήλατά μας μέσα στην πολή ,να χωριζόμασταν σε ομάδες,και να στεκόμασταν σε διάφορες πολυσύχναστες περιοχές και να έχουμε να παίζει δυνατά ο ύμνος της Κουκουρούκουλαντ?
Λες να ένιωθε ο κόσμος λίγο καλύτερα ή λες πως θα τρώγαμε ξύλο ομαδικώς???
Να το τυπώσω αυτό και να το τοιχοκολλήσω ή θα μου κάνεις μήνυση περί δικαιωμάτων κλπ κλπ ;
:P
Σωστά τα λες, πάνω απο όλα η αγάπη.
(καμιά φορά όμως αυτή η αγάπη είναι γύρω απο συρματοπλέγματα.)
ελευθερία είναι ο άλλος να κοιμάται του καλού καιρού και εσύ να φτιάχνεις τις βαλίτσες κάτω από τους ήχους του
equinoxe...
Kαλημέρα.
Μπορεί να μην αισθάνομαι ελεύθερη κάθε στιγμή της ζωής μου, αλλά έχεις δίκιο μερικές φορές η μουσική σε ταξιδέυει σ' ένανα κόσμο χωρίς δεσμά.
αλεξάνδρα
Πολύ χαίρομαι που πέρασες από εδώ.
Έχω ακούσει για σένα τα καλύτερα από φίλους συμπλόγκερς.
Η τελευταία παράγραφος έχει απίστευτες προεκτάσεις.
αλήτισσα
Εισήγαγες νέα ορολογία στην Κουκουρούκουλαντ και έδεσες το κείμενο αυτό με όλα τα προηγούμενα.
Κουκουρουκουστόκ λοιπόν. Η νεοπαγής δημοκρατία θα σε ευγνωμονεί αιωνίως.
Μάικα,
Αυτό ακριβώς είναι το νόημα του κειμένου.
Εμείς έχουμε τις καλύτερες των προθέσεων. Έχουμε βρει και τον ύμνο μας. Ο κόσμος είναι διατεθειμένος να ακούσει;
Πιστεύω πως ναι!
Αναρωτιέμαι αν όσοι θα ακούσουν τη μουσική θα βρουν το νόημα ή θα μείνουν μόνο στους στίχους;
Δεν φτάνει να θέλουμε να μιλήσουμε, πρέπει κι ο άλλος να έχει τα αυτιά του ανοιχτά.....
Δεν ξέρω αν θα είναι από ελευθερία όμως...
Την καλημέρα μου.
estrella
Επειδή δεν ξεχνώ το σχόλιο σου περί ορισμού της ελευθερίας, που με δυσκόλεψε πιο πολύ από όλα, βεβαίως και θα προβώ σε μηνύσεις, αγωγές, κατασχέσεις, αποζημιώσεις και ότι χρειαστεί για να υποτάξω το ελεύθερο εώς ατίθασσο πια πνεύμα σου.
Μεθυσμένα χρώματα,
Ένα ταξίδι που το θέλεις πολύ, μια γνωριμία που την επιθυμείς, ένα γεγονός που καρτερείς, δεν είναι ελευθερία, είναι οργασμός απελευθέρωσης για το μυαλό. Έχει πολύ νόημα.
Μάρω Κ.
Έρχονται οι νότες και κάθονται πάνω στις εγκεφαλικές συνάψεις σου κάπου στο δεξί ημισφαίριο και βάζουν μια τάξη στα πράγματα εκεί και τα ομορφαίνουν.
Αυτό νομίζω είναι το νόημα.
ναταλία
νέα παρουσία, άγνωστη σε εμένα. Από τις εκπλήξεις που επιφυλάσσει το μπλογκινγ.
Υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα που μπορούν να ενώσουν όλο τον κόσμο, πολύ λίγες μελωδίες, μία εξίσωση, μία είναι η αγάπη, ένας είναι ο έρωτας.
Σε αυτά θαρρώ πως όλοι ανοίγουν τα αυτιά τους (ή ότι άλλο τέλος πάντων - αυτό για να σου υπογραμμίσει και τό γελοίον αυτού του μπλογκ).
Η διαφορετικότητα....αυτό μου αρέσει σε ένα ποστ...
Είπες έρωτα... (όχι που δεν θα το πρόσεχα εγώ!)
Στον έρωτα έχεις προσέξει πόσο καλά μπορεί να κλείσει τα αυτιά και τα μάτια του ο ερωτευμένος;
Σίγουρα και υπάρχουν πολλά να ενώσουν τους ανθρώπους. Όχι όλους όμως. Αυτό αφορούσε το προηγούμενο σχόλιο.
Φιλικά πάντα.... δεν θα σχολιάσω την παρένθεση. Με πείραξε...:ο)
natalia
Εκτός που σε πείραξε ελπίζω να σε έκανε και λίγο να γελάσεις. Το γέλιο των ανθρώπων πάνω από το πληκτρολόγιο τους, είναι το χειροκρότημα που εγώ - ως κοινός θνητός και μάλιστα ναυαγός - επιζητώ.
Είπε ο ναυαγός :
"...βεβαίως και θα προβώ σε μηνύσεις, αγωγές, κατασχέσεις, αποζημιώσεις και ότι χρειαστεί για να υποτάξω το ελεύθερο εώς ατίθασσο πια πνεύμα σου."
===
Φοβούνται θαρρείς τα παλικάρια ;
Τόστειλα και με σχήματα.....μετά το τέλος της πρότασης. :ο)
ΥΓ. Έχω ξαναπεράσει από δω....αν παραμένω έκπληξη θα το θεωρήσω καλό σημάδι!
natalia
δε θυμάμαι πότε πέρασες, είναι και το καταραμένο το αλτσχαιμερ.
Ψάχνω να σε βρω στα σχόλια και έχω χαθεί.
Ήσουν έκπληξη όχι όμως πια. Εντρύφησα στο μπλογκ σου (μπλογκ = κομμάτι της ψυχής του μπλόγκερ)
Ωωωωω! Δεν είμαι έκπληξη πια;
Απογοητεύτηκα.....:ο(
Έψαχνες λόγους να μελαγχολήσεις; Καλώς πήγες στο μπλογκ μου! :ο)
Chat το κάναμε....αποχωρώ αξιοπρεπώς...!!! Χάρηκα όμως. Να το ξέρεις.
Natalia
;-)
η μουσική και ό,τι άλλο μας χαρίζει στιγμές ευτυχίας.
Επιτρέψτε μου,
η αγάπη δημιουργεί ένα είδος συναισθηματικού χρέους που δεν επιτρέπει την ελευθέρωση.
:)
Καλησπέρα
Ρε Ναυαγέ πάλι θα τ’ ακούσεις μου φαίνεται.. ποια είναι αυτή η μουσική που ενώνει;
..αυτή που παίζουν τα ραδιόφωνα μας όλη μέρα; αυτά τα 30 τραγούδια που βάζουν ξανά και ξανά και ξανά;
..όταν έβρεχε μουσικές που ενώνουν εμείς στην Ελλάδα κρατούσαμε ομπρέλα και όχι αυτή τη μικρή τη μαύρη.. την άλλη τη μεγάλη της παραλίας..
..κοντεψα να σφαχτω καποτε φανταρος σε ενα απομακρισμενο φυλακιο , 4 νοματεοι ολοι και ολοι ,και ο ενας ειχε μανια πρωι πρωι πριν ακομα ανοιξει το ματι, να μας βαζει heavy metal.......ΑΑΑΑΑΑΑΑ γιατι τον θυμηθικααααααααααα!!!!!
είχε και σήμερα μια παλιοσυννεφιά...μ΄έχει ψυχοπλακώσει,κι ό,τι μουσική κι αν ακούω ...δεν αλλάζει τίποτα....
για σήμερα λοιπόν νομίζω πως ελευθερία είναι να μπορεί να διαλέγει ο καθένας μας ,μόνος του το κλουβί του...
αύριο βέβαια,μπορεί να λέω άλλα...
dawkinson
αν σας εννόησα καλώς συμφωνούμε.
Apollonia
Όχι η αγάπη έτσι όπως την εννοούμε εδώ. Η αγάπη για την οποία ομιλείτε δίνεται από ανθρώπους που δεν έχουν συνείδηση του τι είναι αγάπη, σε ανθρώπους που επίσης δεν καταλαβαίνουν ότι παίρνουν αγάπη.
Άρα πρόκειται για μία αγάπη που δεν είναι νόημα, ή αλλιώς για μια παρ' ολίγον αγάπη.
Μένιο
Η μουσική είναι μία με εκατομμύρια εκφάνσεις. Αυτό που λες είναι αποτέλεσμα όχι της μουσικής, αλλά κάποιων οικονομοκρατικών συμπεριφορών.
Αυτό το τελευταίο, το πολύπλοκο, στο είπα για να σε μπερδέψω και να μην έχεις όρεξη να ξανατσακωθούμε.
Τρολλ,
Υπάρχει η μουσική και υπάρχει και η κακοποίηση της μουσικής. Αν και συνηθίζοντας κανείς το αυτί του βρίσκει και εκεί νόημα.
Maika
Μάλλον δεν είναι όλες οι ώρες για μουσική. Όταν ένα κομμάτι του μυαλού μας είναι υπεραιματωμένο, λόγω σκέψης, στεναχώριας κ.ο.κ. δεν μπορούμε να ακούσουμε τη μουσική.
Η μουσική είναι μέρος της ελευθερίας, όπως και μέρος του εγκεφάλου μπορεί να την αντιληφθεί.
Πρέπει πάντα να βρίσκουμε τους τρόπους για να απελευθερώνουμε κάθε κέντρο του εγκεφάλου μας.
Από τις εξαρτήσεις, από τα βάσανα, τα ακατανόητα, όσα πονάνε...
(Μην τρομάζεις, κατά τα άλλα παραμένω γελοίος)
Ελευθερία είναι ο σεβασμός προς το διπλανό που αναζητά τη δική του έκφραση των επιθυμιών του χωρίς να μας ενοχλεί.
Θα συμφωνήσω όμως με το ότι ελευθερία δεν είναι αυτό που μας χωρίζει, αλλά αυτό που μας ενώνει. Το μπλε του ουρανού, το φως του ήλιου. Είναι η δικαιοσύνη, ο έρωτας, η μουσική, η αγάπη, πάνω από όλα η αγάπη.
Δείμο,
μη βιάζεσαι να συμφωνήσεις γιατί δεν είναι και τόσο αθώα αυτά που λεώ.
Δεν μπορεί, για παράδειγμα, κάποιος να πει κύριοι εγώ πιστεύω ότι το φως του ήλιου είναι αδιάκριτο και δε θα πρέπει να εμφανίζεται γιατί μπορεί κάτω από αυτό οποιοσδήποτε να αναγνωρίσει το πρόσωπό μας.
Το ίδιο και με τις κάμερες, αν πίσω από τις κάμερες δεν κρυβόταν ένα σύστημα που χωρίζει τους ανθρώπους αλλά μια εξίσωση που τους ενώνει.
Θα έχει και συνέχεια μην αρχίζεις τις καντήλες από τώρα.
Και τελικά μια απόφαση είναι όλα.Και είναι τόσο απλά και πάλι.Μια στιγμή διαύγειας μέσα στο χάος και αποφασίζω ότι είμαι ελεύθερη.Μια ακόμα και είμαι ευτυχισμένη.Ακόμα μια και αγαπάω, οτι και οσο.Και τελικά περπατάω στο δρόμο με ενα χαμόγελο μονίμως στα χείλη.Βρέχει, χιονίζει, ήλιος, αέρας, χαμόγελο.
Μια απόφαση και η ελευθερία.
Καλό σας μήνα ελεύθεροι άνθρωποι!
(Κι όμως το πιο δύσκολο είναι να ελευθερωθείς απ'τον ίδιο σου τον εαυτό...)
unlearn
και τελικά μια απόφαση ήταν να αφήσεις σχόλιο επιτέλους.
και μια στιγμή διαύγειας μέσα στο χάος, ναι, και εγώ θαρρώ πως αυτό είναι ελευθερία.
Ίσως κάτι παραπάνω από μια απόφαση. Μια απόφαση του ανθρώπου που ξέρει.
Χαιρετισμούς στην Κοπενχάγη(?!)
Ναυαγέ μου πολύ χαίρομαι που βρήκα το μπουκάλι σου!
Το σχόλιο καθηστέρησε γιατί το ίντερνετ μου κάνει παιχνίδια.Αλλά που θα πάει θα αποφασίσω να το αντιμετωπίσω κι αυτό σύντομα.
Την χαμογελαστή Καληνύχτα μου!
Dear Ναυαγέ:
α) σου χρωστάω ένα ποστ
β) ξενέρωσα τρελά με το χθεσινό "αστείο" και όχι, δεν πιστεύω ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα
γ) με τσαντίζεις όταν απαντάς με απόλυτο τρόπο σε σχόλια τόσο ευγενικά όπως αυτό της απολλώνιας, η οποία ξεκινά την κατάθεση της προσωπικής της ανάγνωσης με ένα "επιτρέψτε μου"
δ) έχω νεύρα
ε) έχεις το χάρισμα, έχεις και το χρόνο, έχεις κανένα νέο να μου πεις γι΄ αυτά που συζητούσαμε?
..δεν τρομάζω...χαίρομαι!!
εγώ να δείς γελοία που παραμένω..!!
lost
"επιτρέψτε μου" να απολογηθώ. Καμία πρόθεση δεν υπήρξε να τσακωθούμε για να ανεβάσουμε τα σχόλια.
Κάτι τέτοιο δεν έγινε, τα σχόλια ανέβηκαν γιατί έτυχε την ίδια ώρα να συνυπάρξουν άνθρωποι με πολύ χιούμορ και να chattάρουν.
για το σχόλιο στο σχόλιο της απολλώνιας, τώρα που το ξαναδιαβάζω, έχετε δίκιο. Αν και η πρόθεση δεν ήταν να κατακρίνω το σχόλιο, αλλά να συνεχίσω την κουβέντα μαζί της που σε κάτι γόνιμο θαρρώ θα οδηγούσε.
Σωστή πρόθεση, λάθος τρόπος.
Για τα όσα συζητούσαμε, έχουν γίνει ενέργειες, περιμένουμε τα πρώτα τηλ. αυτή την εβδομάδα και θα γίνει και μια ακόμα σημαντική επαφή. Θα ενημερωθείτε privately μέσω e-mail.
Μια πολύ γλυκιά καλημέρα από μένα, ηρεμιστική για τα νεύρα και ερεθιστική για το νου.
unlearn
το ιντερνετ παιδάκι είναι και του αρέσουν τα παιχνίδια
Maika
Η γελοιότητα μας, το όπλο μας για την επιβίωση, όπως μου είπε κάποτε η Dawkinson.
να πάρω λίγη από τη μουσική... να ταξιδέψω ελεύθερα στην αγάπη...
:)
καλησπέρα και αναμένω (τι να σας επιτρέψω, που είμαι φιλοξενούμενη εδώ, αν θέτε με πετάτε με τις κλωτσιές έξω :-)
Ναυαγέ μου ξέρεις ότι είμαι φίλος της δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν ό,τι περιορίζει την ελευθερία να σταθεί δίπλα μου σε έναν αέναο αγώνα διαπαιδαγώγησης και πάλης υπέρ της δημοκρατίας.
Έθεσα ένα δικό μου ορισμό, έναν ορισμό που μπορεί να σταθεί και στα λόγια του Κάλβου (εις Αγαρηνούς, ή εις τυράννους) και στη δική μου μεταθρησκευτική κοινωνία. Κατανοώ τον προβληματισμό σου και εξάλλου ποιος νομίζεις ότι πιστεύει πώς μιλάς αθώα (δε σε καταλάβαμε νομίζεις;)
Υπονοείτε Ναυαγέ πως ακόμη και υ πιο "αγνή" αγάπη δεν προκαλεί το ενδιαφέρον; Την ανησυχία; Όλα αυτά μήπως δεν κρύβουν κομματάκια φόβου;
Όταν φοβάσαι είσαι ελεύθερος;
Καλημέρα!
:)
Lost, ταύτιζομαι απόλυτα με το β) και το δ)...
Καλημέρα
Σμααακ!
:)
Αυτό είναι!!!
'Eλα φύυυυυγαμε:
ΛΑ, ΛΑ, ΛΑ, ΛΑ, ΛΑΛΑΛΑΛΑΑΑΑΑ
ΛΑ, ΛΑ, ΛΑ, ΛΑ, ΛΑΛΑΛΑΛΑΑΑΑΑ
Esta
α, χα!
λοστ
ανέμενε λίγο ακόμα. Κλωτσιές ποτέ. Μόνο μαξιλαροπόλεμο.
Δείμο,
Θα ήταν ενδιαφέρον να έβλεπα ένα ποστ από εσένα με αυτό το θέμα.
Με κατάλαβες ε; Γαμώτο!
Απολλώνια,
Η πιο αγνή αγάπη κρύβει βέβαια το ενδιαφέρον, γιατί όμως την ανησυχία και το φόβο;
Μήπως γιατί αγαπάμε χωρίς να είμαστε εμείς ελεύθεροι από το φόβο γενικά και ειδικότερα του θανάτου;
Θέλει μαεστρία για να αγαπάει κανείς. (Όχι ότι εγώ την έχω, απλά τη φαντάζομαι).
Φύρδην μίγδην
Και που να δεις και τα σημερινά, τα φευγάτα.
Απλά γιατί όταν ενδιαφέρεσαι φοβάσαι μήπως "πληγεί" αυτό που αγαπάς... (δεν εννοώ μόνο το θάνατο)
Καλημέρες.
Απολλώνια
Απαντώ επειδή θίγεις ένα τόσο σημαντικό ζήτημα...
Η αγάπη προϋποθέτει πιστεύω την έλλειψη του φόβου για το θάνατο. Μόνο έτσι μπορείς να δεις τον άλλο καθαρά και να μην βάλλεις τον εαυτό σου πάνω από αυτόν.
Δε φοβάμαι το θάνατο, ούτε τον πόνο που μου αποδεικνύει απλά ότι υπάρχω. Αν το μπορούσα να το καταφέρω αυτό για μένα, γιατί να το φοβάμαι για τον άλλο;
Δε θα φοβηθώ είτε πριν είτε αν "πληγεί" αυτό που αγαπώ, θα προοσπαθήσω απλώς να είμαι εκεί, είτε για να το αποτρέψω, είτε για να συμπονέσω.
Μπαίνω στο πειρασμό να ανταπαντήσω.
Εσύ δεν φοβάσαι, εκείνος/η όμως μπορεί να φοβάται...
Πολυλογώ, το ξέρω και απολογούμαι.
:)
Δεν πολυλογείς... φιλοσοφείς.
Εγώ φοβάμαι... θά θελα πάντως να καταφέρω να μη φοβάμαι.
Και πιο πολύ και από θα θελα μάλλον να βρω κάποια που επίσης να μη φοβάται.
Δημοσίευση σχολίου