Μερικές σκέψεις

Πρώτη φορά που ξεκίνησα να γράψω κάτι χωρίς να έχω σκεφτεί τί, στο ηλεκτορονικό αυτό ημερολόγιο.

Θα περιμένω να μου έρθει η έμπνευση ή μήπως δεν πρόκειται για έμπνευση; Μήπως είναι απλώς μια προσπάθεια να βάλλω σε τάξη όλα όσα σε πλήρη σύγχυση συνωθούνται μέσα μου.

Ή μήπως βγάζω πράγματα προς τα έξω για να ξεφουσκώσουν μέσα μου;

Αν το κάνω, το κάνω λάθος. Γιατί τα βγάζω με συμβολισμούς, με την τακτική του χιούμορ και όλα γυρίζουν μέσα μου πιο δυνατά. Άμπωτη όταν γράφω, πλημμυρίδα όταν μου απαντάτε.

Και αυτή η ιδέα; Ότι θέλω λέει να αλλάξω τον κόσμο. Τούτο δεν είναι ημερολόγιο, η ντροπή των μπλογκς είναι. Τα μπλογκς τα φτιάχνει ο κόσμος για να συζητήσει άλλα πράγματα.

Τρεις κοντεύουν οι μήνες της καθημερινής ενασχόλησης και με βοήθησαν να δω πιο καθαρά τα πράγματα.

Είμαι μόνος μου και απέναντι μου ο κόσμος. Και για πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω πια τόσο καθαρά ότι 30 χρόνια τώρα κάπου στις παρυφές του ζω και ότι ήρθε η ώρα να μπω μέσα του και να τσακωθώ μαζί του, ή να φιλιώσω...

Και σας ευχαριστώ γι' αυτό. Εσείς μου το δείξατε με τα δικά σας ηλεκτρονικά και διαφανή ημερολόγια.