Ωδή εις Ναυαγόν, μπάι αλήτισσα

Διάφοροι άνθρωποι εμπνέονται από άλλους ανθρώπους και γράφουν εξομολογήσεις ερωτικές, διηγήματα, ποίηματα, άρλεκιν, τσόντες, πολλά πράγματα τέλος πάντων.

Το έχω πάθει και εγώ πολλές φορές, αλλά κυρίως το έχω υποστεί. Είμαι μια πηγή έμπνευσης σ' αυτόν τον πλανήτη. Πόσα και πόσα ποιηματάκια μου έχουν χαρίσει οι συμμαθήτριες μου στο σχολείο, μέχρι και στο Πανεπιστήμιο μου άφηναν στα έδρανα εξομολογήσεις. Ολόκληρα σενάρια διεθνή έχουν γραφτεί για μένα, π.χ. ο Mr. Bean!

Πω πω τι μεγάλος που είμαι!

Όμως έπρεπε να περάσουν 30 και χρόνια για να γράψει κάποιος τον "θούριο" μου. Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα σας παρουσιάζω την "Ωδή εις Ναυαγόν", δια χειρός μιας "αλήτισσας":

"Ο Ναυαγός είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου.

Θαρρείς πως ορθέ στον κόσμο αυτό με κάποιο συγκεκριμένο σκοπό, που τελικά ούτε κι ίδιος έχει καταλάβει αν ήταν απόφαση των δυνάμεων του συμβάντος ή απλά ο πατέρας του είχε πιει το κατιτί του την ώρα της σύλληψης. Ο ίδιος προτιμούσε να μην το ψάχνει μια και ο Coehlo δεν ήταν ο αγαπημένος του και η ώρα της σύλληψης του ήταν μια ανάμνηση τόσο μακρινή που ακόμα και το δικό του μυαλό που ήταν ιδιαιτέρα διαυγές δεν μπορούσε να ανακαλέσει.

Το που γεννηθηκε , τα παιδικά του χρονιά και το παρουσιαστικό του δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία μια και δεν είναι αυτά ο λόγος της εξιστόρησης.

Ο Ναυαγός είχε από νωρίς έτσι κι αλλιώς αποφασίσει για το μέλλον του. Το μέλλον του ήταν αυτός ο κόσμος και πως θα τον έκανε καλύτερο. Η απόφαση πάρθηκε όταν ήταν ακόμα μικρός από ένα τυχαίο συμβάν.

Μια μέρα εκεί που έπαιζε με τους φίλους του γλίστρησε σε μια πεταμένη μπανάνα, η πτώση ήταν σφοδρή καθώς κινιόταν με αρκετή ταχύτητα και προσγειώθηκε με τα μούτρα πάνω σ' ένα σωρό σκουπίδια. Εκεί λοιπόν πεσμένος πάνω στα σκουπίδια με την περηφάνια του κουρελιασμένη γιατί οι φίλοι του έσκαγαν στα γέλια από την πτώση του, αποφάσισε ότι αυτός ο κόσμος ήταν σικάτα κι ότι θα τον άλλαζε.

Σ' αυτό βεβαία συνέβαλε και η πρώτη του γκόμενα στο δημοτικό που του είπε ότι αν την αγαπούσε θα έκανε κάτι πρωτοποριακό. Έτσι μια μέρα που τον είχε καλέσει στο σπίτι και καθώς έτρωγαν το κέικ της μαμάς της γύρισε και της είπε: "είσαι παύλα" ψυθιριστα. Την επόμενη στιγμή, η μικρή γύρισε στη μαμά της όλο απορία και ρωτησε:"μαμα,τι είναι παύλα?"

Καταλαβαίνεται βεβαία ότι ο Ναυαγός εκδιώχτηκε από το σπίτι της αγαπημένης του και ειδοποιηθήκαν, οι γονείς του, η θεία Ευτέρπη, η κουτσομπόλα της γειτονιάς, ο μπακάλης και ο κρεοπώλης..

Έτσι σε πολύ μικρή ηλικία ο Ναυαγός βίωσε τη περιθωριοποίηση και τη διαφορετικότητα του από τους συνομήλικούς του. Το ίδιο βραδύ κλεισμένος στο δωμάτιο του μετά την τιμωρία που του επέβαλαν, γι' αυτό που είπε στο ξένο σπίτι, αποφάσισε ότι αν ήταν να κάνει κάτι, αυτό θα ήταν να φέρει αυτόν τον κόσμο στα μετρά του μια και δεν ήταν έτοιμος να κάνει καμιά άλλη παραχώρηση.

Η μεγάλη του περιπέτεια στη ζωή είχε μόλις ξεκινήσει.."

Αλήτισσα,

εκτός από όλα αυτά, είμαι και πολύ ψώνιο επίσης αλλά και κιτς από ότι βλέπεις. Υπόσχομαι να μη σας υποβάλλω για πολύ ακόμα εις τη βάσανο αυτή (του τίμπλεϊτ) και επιστρέφοντας από το ταξιδάκι στον Άγιον Όρος που θα βρίσκομαι από σήμερα για να εξομολογηθώ (Μένιο δε θέλω σχόλια σε αυτό), θα το διορθώσω πάρ' αυτα.