Αστεροειδής χτύπησε την Αθήνα (Μέρος 2ο)
Έχω ακούσει δεκάδες ανθρώπους να λένε ότι θέλουν να φύγουν από την πόλη. Άλλοι γιατί δεν αντέχουν τη ζωή στη μεγαλούπολη και άλλοι γιατί δεν αντέχουν τον καθημερινό, ρυθμικό, εκκωφαντικό οργασμό των διπλανών τους. (Πως είναι δυνατό να μπορούν αυτοί και όχι εμείς; Μήπως να γυρίσουμε στη φύση, μήπως τα κτήνη ξέρουν το μυστικό;)
Α ναι, υπάρχουν και κάτι βλαμμένοι που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και πιστεύουν ότι οι πόλεις το πολύ πρέπει να φτάνουν τις 500.000 πληθυσμό (φιφιφιουφιου………) (=σφύριγμα)
Όμως η βασικότερη παράμετρος που θα πρέπει να σκεφτούμε, από κει να αρχίσουμε και να επιβάλλουμε δικτατορικά τη γνώμη μας είναι….. ταρά τα ταμ….:
Νομίζετε πως έχουν καμιά όρεξη τα παιδιά να μεγαλώνουν μέσα σε τέσσερις τοίχους, με μια στοίβα πλαστικά made in China παιχνίδια; Νομίζετε ότι τους αρέσει να τρέχουν με ένα ποδήλατο γύρω από μια τραπεζαρία; Νομίζετε ότι τους αρέσει να του λέτε να προσέχουν στο δρόμο μην τους χτυπήσει αυτοκίνητο, στο σπίτι μη σπάσουν τα μπιμπελό, στο σχολείο μη σπάνε τα άλλα παιδιά στο ξύλο;
Το μόνο που ζητάνε τα παιδιά είναι μια άπλα, έναν γαλάζιο ουρανό, καθαρό αέρα, για να μην κάνουν μάσκες κάθε μέρα και λίγη άμμο για να παίξουν.
Επιτέλους, μεγαλώνουμε παιδιά ή χαμστεράκια;
12 σχόλια:
Θέλουν άπλα, χώρο να παίζουν μακριά από την καταπίεση του σπιτιού. Θέλουν=χρειάζονται. Εμείς όμως τους μάθαμε το βιντεοπαιχνίδια και την τηλεόραση και δεν γνωρίζουν πώς να χαρούν την αλάνα (αν κάπου βρεθεί καμία κατά λάθος).
Μακάρι να ήταν χαμστεράκια. Και λιγότερα έξοδα θα είχαν και φασαρία δεν θα έκαναν. Αλλά μεγαλώνουμε παιδιά. Μεγαλώνουμε εν δυνάμει ενήλικες. Μεγαλώνουμε την κοινωνία του αύριο. Όσο περισσότερο ασφυκτιά μέσα στους 4 τοίχους, τόσο μεγαλύτερη η τιμωρία τους για εμάς αύριο...
Το παιχνίδι υπάρχει παντού όχι μόνο στην αλάνα. Φυσικά καταλαβαίνω και συμφωνώ με την αληγορία του φίλου ναυαγού. Μακάρι να ακούγαμε τα παιδιά και μακάρι να βλέπαμε πιο σοβαρά τις ανάγκες του. Θα είχαμε γλυτώσει από πολλά... Γιατί αν τολμήσετε να μπείτε σήμερα σε μια τάξη β' γυμνασίου ΘΑ ΦΡΗΞΕΤΕ! Και το λέω εγώ που είμαι 22. Θα θελα να δώ τι θα λέγε ένας 50άρης σαν τον πατέρα μου! (αν μπορούσε να μιλήσει από τα μπούτια που θα βλεπε γύρω του! LOOOOOOOL!)
Ορθολογισμός+φύση = καλύτερη ζωή.
Απλά να πω ότι τα μέχρι τώρα σχόλια ξεπέρασαν σε ωριμότητα και ευστοχία το κείμενό μου.
Σα να γουστάρω όλο και πιο πολύ αυτή την παρέα.
Είναι πολλοί οι παράγοντες κι άλλες τόσες οι παράμετροι, που υπεισέρχονται στην εξίσωση "παιδιά/ζωή - ποιά ζωή/πόλη - ποιά πόλη".
Προσωπικά, θάμαι ευχαριστημένος αν, καθώς μεγαλώνουν οι κόρες μου κι ωριμάζουν, μπορώ σταδιακά να τους περνάω στοιχεία τέτοια και τόσα, ώστε να κάνουν την επιλογή τους μόνες και συνειδητά...
Καλημέρα και, ναι, είναι ωραία παρέα!
ο ανθρωπος απο τη φυση του ειναι πλασμενος να βρισκεται κοντα στη φυση.
ενας λογος παραπανω για τα παιδακια που η ψυχοσυνθεση τους ειναι παντα πιο ευαισθητη απο αυτη των μεγαλων. δε μπορεις να κλεινεις ενα παιδι σε ενα κουτι απο τσιμεντο και πλαστικο και ψευτικο χρωμα..
φιλια ναυαγε μου
ωραιο θεμα ;)
Και καλυτερεύει η παρέα. Ίσως να κάναμε κάποτε όλοι μαζί ένα πικ νικ, μακριά από την πόλη.
Μα και βέβαια χαμστεράκια.. που διαβάζουν 10-12 ώρες την ημέρα αν αποφασίσουν να μην κάνουν απεργία οι δάσκαλοι.
Άντε καλό βράδυ
Και να σκεφτείς Shades, ότι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι σήμερα είναι οι μαθητές του λυκείου και του γυμνασίου δευτερευόντως. 6 ώρες σχολείο, 2 (min) ώρες φροντηστήρια και 1 αγγλικά και 2-3 διάβασμα =11-12 ώρες εργασίας τη μέρα (χωρίς να λάβουμε υπόψη τα πηγαινέλα. Και όλα αυτά για το μέσο παιδί του 16-17.
Και εμείς μιλάμε για παιγνίδι και για ελεύθερο χώρο.
Μετά τη ψηφοφορία (12/12/2006) από την πλειοψηφία στη Βουλή της Αλβανίας, η χώρα δεν έχει πλέον την Ακαδημία των Επιστημόνων! Αργά τη νύχτα, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης(;) «Για την Ακαδημία των Επιστημόνων» με 75 ψήφους υπέρ(!) 2 κατά και 3 παρών! Σύσσωμη η αντιπολίτευση, απείχε της διαδικασίας, διαμαρτυρόμενη για το πρωτοφανές αυτό γεγονός. Η επιστημονική, ακαδημαϊκή και εκπαιδευτική κοινότητα, εκλιπαρούσανε, θεωρώντας την πράξη αυτή ως έγκλημα κατά της επιστήμης, η κυβέρνηση ωστόσο επέμενε και κατάφερε τελικά, να κλειδώσει τις πόρτες τον Ερευνητικών Ινστιτούτων που ήταν υπό την Ακαδημία!
Οι βουλευτές του PBDNJ(Κόμμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) Spiro Peçi και Leonard Solis ήταν αυτοί που ψήφισαν κατά του νομοσχεδίου και οι Leonard Demi(PD), Ymer Tola(PDK, Niko Nerenxi(PAA) δήλωσαν παρών!
Παρακαλώ πολύ, αν το γεγονός αυτό σε αγγίζει κι εσένα, είτε κάνε μια αναφορά είτε ανέβασε την είδηση στο δικό σου μπλογκ! Έτσι, η φωνή της διαμαρτυρίας, θα δυναμώσει και θα κάνει τους παχύδερμους και αυταρχικούς κυβερνώντες στην Αλβανία, να σκεφτούνε καλά, πριν οριστικοποιήσουν την ειδεχθή τους πράξη!
Φιλικά Ν.Ago
N. Ago
Είναι θέμα που με αγγίζει πράγματι, δώσε περισσότερα στοιχεία σε παρακαλώ, links (στα ελληνικά, αν υπάρχουν, ή δημοσιεύσεις.
Ν.Ago
Ακυρο, πήρα ότι ήθελα από το blog σου. Κατάλαβα το θέμα και τη σημασία του. Έχεις δίκιο πρέπει να φωνάξουμε.
Δημοσίευση σχολίου