Τετάρτη, Δεκεμβρίου 27, 2006

Ηγεμόνας από τη Δυτική Μπλογκόσφαιρα.

Πολυγραφότατος και περιγραφικότατος, στριφνός όσο πρέπει, πολύ απείχε από το να χαρακτηριστεί σιωπηλός αυτός ο ηγεμόνας.

Κουράστηκε να τον διαβάζουν με αγωνία, να τον συγχαίρουν οι σοφοί. Κουράστηκε να γνωρίζει τόσα πολλά, να αναλύει επί παντός επιστητού.

Αποφάσισε λοιπόν, ο νέος ηγεμών, να γράψει κάτι συγκλονιστικό, μεγαλειώδες και επαναστατικό. Σκέφτηκε να ορίσει, μέσα σε λίγες λέξεις, το νόημα των πάντων.

Έψαξε βαθιά στο μυαλό του, στις ατέρμονες ρήσεις των σοφών, στις απέραντες συζητήσεις, στα πολύωρα διαβάσματά του.

Εξάντλησε και το τελευταίο κελί της σκέψης του, μέχρι να φτάσει στο μεγάλο διάδρομο, που στο βάθος του κρυβόταν το νέκταρ της γνώσης.

Βάδισε με βήμα σταθερό, κοντοστάθηκε εμπρός στη μεγάλη πόρτα, την έσπρωξε με αποφασιστικότητα και κοίταξε μέσα. Κρίμα, δε βρήκε τίποτα.

(Δεν αναφέρομαι στον ηγεμόνα όλης της μπλογκόσφαιρας και για πρώτη φορά δεν είμαι αυτοσαρκαστικός - τουλάχιστο εν γνώσει μου. Ελπίζω να μην είμαι και ασεβής απέναντι σε ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα).

3 σχόλια:

maika είπε...

τώρα που εγώ δεν κατάλαβα τίποτα, είναι κακό??? ντροπή μου??

Ναυαγός είπε...

Εννίοτε ο ποιητής γίνεται δυσνόητος. Θα ψάξω πάντως το ποίημα του Καβάφη "Ηγεμών εκ δυτικής Λιβύης" και θα στο στείλω.

Στο παρόν κοροϊδεύω κάποιους συμμπλόγκερς που κάνουν πως τα ξέρουν όλα, χωρίς όμως, πιστεύω, να ξέρουν κάτι σημαντικό ή να έχουν μπούσουλα που να καθοδηγεί τις γνώσεις τους προς την αλλαγή (της ζωής τους, του μικρόκοσμού τους, του κόσμου ολόκληρου).

Menios είπε...

Δηλαδή ρε Ναυαγέ τι ζητάς από τα παιδιά του blogoχωριού.. να ασχολούνται με το ψευδοκράτος που επινόησες να στήσεις τώρα μέσα στις γιορτές και ν’ αφήσουν τη γαλοπούλα τα ψώνια και τη βασιλόπιτα; άσε που έχεις μαζέψει όλο το σκυλολόι εκεί και θα τα κατασπαράξουν όλα πάλι...