Ο αδιάκριτος ανηψιός (2)
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με όλους σας. Αλλά θα το πω με δικά μου λόγια.
Αυτό που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω είναι πως μια παιδική μου παρόρμηση (την αδιακρισία), προσπαθεί η κοινωνία να μου την αναστείλει από τα πρώτα μου βήματα;
Θα μεγαλώσω όμως και θα μάθω.
Για την ώρα πιστεύω ότι την αδιακρισία την έχουμε ανάγκη, όσο και την ανάγκη να ζήσουμε. Θέλουμε να μας βλέπουν γυμνούς, άγριους, τρυφερούς ή ότι άλλο έχουμε μέσα μας. Θέλουμε όμως να βλέπουμε και τους άλλους σε αυτή την κατάσταση.
Όταν ο κόσμος άρει τους διωγμούς κατά της αδιακρισίας, έχει ελπίδες να αλλάξει προς το καλύτερο! (Ο καθένας με τον πόνο του, ε;)
Είμαστε μπουκάλια γεμάτα με μηνύματα. Μηνύματα γραμμένα από τη μοναξιά μας, τις μελέτες μας, τις γιορτές μας, τις αρρώστιες μας, τους άλλους και κυρίως μηνύματα γραμμένα μέχρι τα 3-4 χρόνια μας.
Στεκόμαστε στην ακροθαλασσιά και κάποια στιγμή, τσούπ, πηδάμε μέσα για το πρώτο μας ταξίδι. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να διαλέξουμε εμείς αυτούς που θα μας βρουν. Θα μας διαλέξουν αυτοί (αυτές).
Οπότε υπάρχει κίνδυνος να πέσουμε και στα χέρια της Βικτώρια Μπέκαμ ή και της Βίσση όπως φημολογείται. Και υπάρχουν και χειρότερα.
Αυτά είναι και τα μπλογκάκια για τους περισσότερους από εμάς. Η ανάγκη μας να πέσουμε σε εναλλακτικές θάλασσες, η ανάγκη μας να μας βρουν αυτοί που θέλουμε και όταν καταλάβουμε ότι αυτοί που μας διαβάζουν δεν είναι αυτό που ζητάμε, να τους κάνουμε ένα delete και μην τον είδατε.
Υ.Σ. Εσείς τι λέτε;
13 σχόλια:
"Η αναγκη μας να μας βρουν αυτοι που θελουμε.." Λες οντως να ειναι ετσι? Δηλαδη αν σε βρει καποιος που δε θελεις τοτε δε θα τον ακουσεις? Οπου υπαρχει λογος υπαρχει και αντιλογος..και αυτο ειναι τελικα που σε εξιταρει για να συνεχισεις να γραφεις και να μοιραζεσαι κομματια απο τη σκεψη σου με τους αλλους. Αυτο που με στενοχωρει εμενα ειναι οτι πολλοι ανθρωποι εχουν την υπομονη να καθησουν και να διαβασουν τις γνωμες τοσων αλλων αγνωστων σε αυτους ανθρωπων αλλα δεν μπορουν να καθησουν και να ακουσουν τον φιλο που εχουν διπλα τους..Αυτο εσυ πως το εξηγεις ναυαγε μου? το αποδιδεις στο φιλοπεριεργο της ανθρωπινης φυσης 'η απλα σε μια κουραση και αποστροφη προς το συνανθρωπο? (δεν ξερω αν εγινα απολυτα σαφης..)
Υγ: μ'αρεσει που παρομοιαζεις τα μπλογκς με μπουκαλακια ετοιμα να πεσουν στη θαλασσα! πολυ γλυκο!
Alicia
Οι άνθρωποι έλεγε ένας μεγάλος σοφός είναι σα σκατζοχοιράκια. Αν έρθουν πολύ κοντά τσιμπιούνται. Έτσι συμβαίνει με τις αληθινές σχέσεις.
Το Ιντερνετ σου παρέχει την άνεση αν τρυπηθείς να φεύγεις αμέσως. Αυτό το delete... μεγάλη εφεύρεση σου λέω.
Η αδιακρισία είναι συνώνυμη με την έλλειψη λεπτότητας, με την αναίδεια, με την νοσηρή περιέργεια κατά κάποιον τρόπο. Απ' αυτή την άποψη, είναι καλό που προσπαθούν να μας την αναστείλουν (όχι όμως με παντοφλιές, σιγά ρε μεγάλοι, είπαμε, όχι κι έτσι... Κι αυτά τα αγοράκια, κάπως πρέπει να ανακαλύψουν τις χάρες του άλλου φύλου, άλλωστε...)
Το να γράφουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας στο διαδίκτυο και κάποιοι άλλοι να μας διαβάζουν, δεν αποτελεί αδιακρισία, από καμία εκ των δύο πλευρών.
Αδιακρισία θα ήταν αν αυτά που γράφαμε τα κλειδώναμε σ' ένα συρτάρι, και κάποιος παραβίαζε την κλειδαριά για να τα διαβάσει.
Μήπως όμως κάπου βαθιά μέσα σου παρακαλάς κάποιος να ανοίξει το συρτάρι σου και να τα βρεί;
Μήπως σε εσένα δε μέτρησαν οι παντοφλιές, αλλά οι συμβουλές και το σχολείο; (για να σου αναστείλουν την έμφυτη αδιακρισία)
α) Με τίποτα!
β) Ο,τιδήποτε είναι καλύτερο από τις παντοφλιές!
το μπλογκ μου π.χ. υπαρχει επειδη:
-μου αρεσει να ξεγυμνωνομαι(κυριολεκτικα και μεταφορικα..)
-στοιχιζει λιγοτερο απο μια επισκεψη σε ψυχιατρο
-ειμαι περιεργη να δω σε τι χερια θα πεσει το μπουκαλακι μου(αυτο λεγεται και μαζοχισμος,η περιεργεια σκοτωσε τη γατα κι αλλα πολλα)κι αν καποιος θα καταφερει να βγαλει το τζινι κι οχι το ζονκ!
Η επικοινωνία έχει χαθεί.. τα περισσότερα τα κάνουμε με 20 βήματα γύρω απ’ τον εαυτό μας.. για να βγεις έξω χρειάζεσαι χρήματα.. όλα έχουν γίνει ντελίβερι πλέον.. ακόμα και η επικοινωνία.. αυτό κάνουμε όλοι.. ντελίβερι επικοινωνία..
Καλό βράδυ.
κι αν ειναι οντως οι ανθρωποι σαν τα σκαντζοχοιρακια? και τι μ'αυτο?? φοβομαστε τοσο μηπως πονεσουμε ή μηπως μας θιξει καποιος με αυτα που θα μας πει? ολα μεσα στο προγραμμα ειναι..και απο τα καλα αλλα και απο τα σχημα μαθαινεις. Και μετα επιλεγεις τι κρατας και τι αφηνεις, τι γεμιζει εσενα και σου δινει ιδεες για να γραψεις μηνυμα για το μπουκαλακι σου και τι σε αφηνει "κενο"..(αυτο ναι, το πετας..γιατι δεν ειναι εποικοδομητικο τ συναισθημα "αδειος")
φλυαρω! διωξε με!!
"Είμαστε μπουκάλια γεμάτα με μηνύματα. Μηνύματα γραμμένα από τη μοναξιά μας, [...] τις γιορτές μας, [...] και κυρίως μηνύματα γραμμένα μέχρι τα 3-4 χρόνια μας."
Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια... Όσο για τα μπλογκζ, πολύ φιλοσοφημένο σε βρίσκω για πρωτάρη. Καθόλου άσχημα, Ναυαγέ, καθόλου άσχημα. Καλημέρα και καλό μήνα!
Θα σκάσει από τη ζήλια του ο Δήμου αν δει τι παρέα έχω εγώ. Την καλύτερη του web.
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια!
..με μπέρδεψες τώρα....
χωράνε τα σκαντζοχοιράκια στα μπουκάλια???
κι όταν αλήθεια,μπαίνουμε στο μπουκάλι... ποιός βάζει το καπάκι??
Φαντάσου μια μέρα να ξυπνούσαμε , να μας χτυπούσε ο ταχυδρόμος το κουδούνι και αντί για γράμματα να μας έδινε μπουκάλια....με μηνύματα...
Ωραίο ε???
Δημοσίευση σχολίου