Δευτέρα, Νοεμβρίου 27, 2006

Αγαπητοί συνεργάτες

Αγαπητοί συνεργάτες,

Αυτό που μου τη σπάει πιο πολύ από όλα είναι ότι σήμερα είναι Δευτέρα.

Και μου τη σπάει γιατί αύριο θα είναι Τρίτη και μεθαύριο Τετάρτη και θα έρθει και η Παρασκευή και θα σκέφτομαι πότε ήταν Δευτέρα και πόσο γρήγορα πέρασαν οι ενδιάμεσες ημέρες.

Μου τη σπάει ακόμα γιατί κάνουμε meetings στα οποία μου μιλούν για draft προσεγγίσεις, για επικείμενα business plans, για μεγάλα projects.

Όλες οι διάνοιες του σήμερα την έχουν την αγγλογενή ορολογία του marketing στην άκρη της (φαρμακερής) γλωσσίτσας τους.

Ε λοιπόν εγώ θα σας απαντήσω σε άπταιστα ελληνικά: Μαλακίες λέτε συνάδελφοι του αδαή και μίζερου παλιού μου εαυτού!

Εγώ την έκανα! Πήρα το δρόμο που οδηγεί έξω από τη μιζέρια, μακριά από αυτή την πόλη, κατευθείαν στην αγκαλιά μιας ομορφότερης ζωής.

Και ξέρετε κάτι δειλοί και ανόητοι συνέταιροι εμού του πρώην δυστυχή; Όταν θα μου χτυπήσετε την πόρτα για να έρθετε στον κήπο μου, εγώ θα σας ανοίξω, γιατί δεν έφυγα για μένα, για εσάς έφυγα, για να αλλάξω κάποτε τη θλιβερή ζωή σας.

Θα τα λέμε λοιπόν.

Υ.Σ. Σήμερα υπέβαλα φαρδιά πλατιά την παραιτησαααάρα μου…

11 σχόλια:

Shades είπε...

Τώρα με τρέλανες ρε άρχοντα.
Κάποτε όταν δεν με έκφραζε αυτό που έκανα στη δουλειά την παράταγα την ίδια στιγμή και να ξέρεις ότι στο τέλος δεν έχασα!!!
Μακάρι να καταφέρεις αυτό που θα σε κάνει να βλέπεις τη δουλειά σαν διασκέδαση.
Καλό σου απόγευμα.

Εύα είπε...

ευγε!Και να ξερεις..η τυχη ευνοει τους τολμηρους.
Φιλιά..

maika είπε...

...και στο τέλος αντί για υπογραφή τους ζωγράφισες μιά μούντζα???
μεγειά την καινούρια ζωή λοιπόν!!
Όρμα!!!

GhostHunter είπε...

Δώσε μου και μένα αυτή τη δύναμη...

Σε παρακαλώ...

Ανώνυμος είπε...

Κοίτα μόνο να μην ξεχάσεις τα "πριν"

ναυαγός είπε...

Όπως λένε και στην coca cola: ευχαριστώ, ευχαριστώ!
Ghost hunter! Τη δύναμη δε θα στη δώσει κανείς, την έχεις μέσα σου και πρέπει να την ανακαλύψεις.
Maika! Αυτά σου τα δυο δελφινάκια δεν πιστεύω να όρμησαν να φάνε τα δυο μου γλαράκια...

Α! Τέλος Δεκέμβρη την κάνω από τη δουλειά, όμως το μυαλό μου την έχει κάνει προ πολλού.

Εύα είπε...

καλημερα...μεγαλη και φωτεινη...με τεραστιο χαμογελο.Να ενας τροπος να αλλαξουμε τον κοσμο.
Φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα Ναυαγε μου!!
σου ευχομαι τα καλυτερα και πανω απ'ολα να μη σταματησεις να ονειρευεσαι..ποτε.
μπορεις να εισαι ρεαλιστης και να επιζητας το "αδυνατο"...;)
Σε φιλω!!!

Attalanti είπε...

Μεγάλες αποφάσεις, μεγάλο ρίσκο, μεγαλύτερο το κέρδος! Όλα θα πάνε καλά, σ'το λέω εγώ που είμαι γουρλού! Υπάρχουν πολύ λίγα πράγματα πιο πάνω από το να είσαι εντάξει με τον εαυτό σου. Και η Δευτέρα ενδείκνειται για νέες αρχές. Τα καλύτερα, σού εύχομαι, τα καλύτερα!

maika είπε...

ε,όχι και να τα φάνε...
απλώς, ταξιδεύουν παρέα μαζί τους!!

Rodia είπε...

Το έπραξα πριν 6 χρόνια και -τουλάχιστον ηθικά- νιώθω δικαιωμένη. Οικονομικά είναι λίγο στριμόκολα, αλλά έμαθα να ζω με τα απολύτως απαραίτητα, είναι κι αυτό μια πρόοδος!

Ωραίο το μπλογκ σου!:-)