Νοσταλγία

Όλα καλά, όλα καλά. Το ψάρεμα το κόψαμε λίγο τον τελευταίο καιρό, διότι ή καπιταλιστής θα πρέπει να είναι κανείς ή ψαράς; Δε γίνεται και τα δύο. Την πλάκα μας την κάνουμε. Ο Τζόνι είναι καλή παρέα. Η Σύλβα μου χαμογελάει όταν με βλέπει αν και έχουμε κόψει την ελληνική καλημέρα. Ο Έλβις άρχισε να με συμπαθεί. Η Ρέτζα ψάχνει να μου βρει νύφη... αυτό το τελευταίο δεν εμπίπτει στην κατηγορία "όλα καλά", τώρα που το σκέφτομαι.

Όμως μου λείψατε ρε μπαγάσες. Πόσο μου έλλειψε η Ελλαδίτσα μας. Τα βουνά της, τα λουλούδια της, οι πεδιάδες της, τα κορίτσια που αρωματίζονται και φορούν αυτά τα στενά τους παντελόνια και βγαίνουν στην καφετέρια να συναντήσουν τον καλό τους, αυτόν που τις έχει πει πως είναι φίλος με τον Κυριακού και πως αν κάτσουν να τις πηδήξει θα κάνουν καριέρα σα την Κοκκίνου. Πόσο μου έλλειψε το Fame Story, ο Μικρούτσικος, ο Κακαουνάκης, ο Πρετεντέρης, ο Τράγκας, ο Καστίγιο, ο Βαγγέλης Περής. Αλλά και οι άγνωστοι ήρωες, οι ταξιτζήδες, οι φορτηγατζήδες, οι ατζαμήδες, οι σκιτζήδες και οι αεριτζήδες... και οι ΜΑΤατζήδες, μη ξεχνιώμαστε.

Πλάκα σας κάνω μην καταριέστε την τύχη σας... κάτι μου έχει λείψει και εμένα. Μίλησα με τα αδέρφια μου σήμερα... ήταν όλοι μαζεμένοι.

- Τι καιρό έχει στην Αυστραλία;
- Μια συννεφιάζει και βρέχει μία έχει ήλιο... (θολώνω κάπως τα νερά, μην τύχει και βλέπει κανείς τον καιρό στο Ίντερνετ)
- Εγώ, εγώ σα μιλήσω πλώτος, εγώωωωωωωω (κλάμα)
- Ορίστε πάρτο, με έσκασες!
- Ποιοτς είναιιιιιιιι....
- Ο θείος είμαι...
- Γεία σου σείοοοο... τι κάνεις;
- Καλά είμαι αγόρι μου εσύ τι κάνεις;
- Σα έρθεις τσπίτι να φάμε;
- Είμαι μακριά αγόρι μου...
- Που είτσαι;
- Θα σου πω μόνο αν μου υποσχεθείς πως δε θα το πεις στη μαμά σου...
- Ντάτσει, ζε σα το πω.
- Στα Κιριμπάτι είμαι.
- Μαμάαα ο σείος είναι στα Κιλιμπάτι! ...μαμάααα πάλτο...
- Έλα ρε τι λέει αυτός, τι είναι τα Κιλιμπάτι;
- Ξέρω 'γω τι λέει; Έχει ξεφύγει το κωλόπαιδο
- Εντελώς! περίμενε να σου δώσω τον άλλον τώρα... Γιάννηηηηηηη! Έλα να μιλήσεις στο θείο σου!...
- Γεια σου θείεεεεε!
- Ρε, τι κάνεις ρε φάτσα;
- Καλά είμαι, εσύ;
- Κι εγώ καλά είμαι!
- Βρήκες γκόμενα;
- Κοντεύω, εσύ;
- Γεια σου, γεια σου θείε, σ' αγαπώ πολύ, έχω μια συλλογούλα τώρα (μάλλον συλλογισμό εννοεί)
- Εγώ πάλιιιιι!!
- Όχι εγώ.
- Όχι Ντάνι ετσί, εγώ...
- Εγώ είπα άστο κάτωωωωω!
- Ουάααααα, μαμά ο Ντάνις με βάλεσε!
-Δεν τον βάρεσα, αυτός μου πήρε το τηλέφωνο.
- Γιάααααανν (αυτή είναι η πολύ μικρή)
- Ουαααααάαα
- Ρεεεεε, θα φάτε ξύλο.... Τάκη έλα να τα μαζέψεις.
- Ουααααάααα
- φου... φου...φου...φου

Νοσταλγία! Το μόνο συναίσθημα που δεν μπορεί ούτε κάν η γελοιοποίηση να το αγγίξει!