Τα όνειρα ενός μπλόγκερ

Μετά από δύο εξαντλητικές ημέρες σωματικά και ψυχολογικά, επιτέλους μπόρεσα να κοιμηθώ κάποιες ώρες. Ήταν από αυτούς τους ύπνους με πολλά όνειρα.

Το περίεργο όμως δεν είναι ότι είδα όνειρα, είναι ότι αυτή τη φορά είχαν και comments. Ω ναι! Ανεβοκατέβαιναν τα αβατάρια σας δίπλα σε κάθε όνειρο σα να έπαιζα με τη ροδέλα του ποντικιού.

Στο πρώτο που σταμάτησα ήταν αυτό της Aphrodite, όπως πάντα. Ξέρω ότι θα βρω σχόλιο καθαρής ευφυίας που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το χιούμορ και την καλοσύνη.

Μετά σταμάτησα στα δελφινάκια της Μάικα και λύθηκα από τα γέλια, ενώ ένιωσα άνεση, σα να μου μιλάει δικός μου αγαπημένος άνθρωπος. Το ίδιο έπαθα και με το σχόλιο του Πεζού Λόγου.

Μέχρι εκεί όμως, γιατί το επόμενο σχόλιο ήταν του Μένιου, ο οποίος άρχισε να μου τα χώνει. Πάω παρακάτω και βλέπω, λέει, μια σειρά από τη μπεμπελάκ: "Ουστ από δω βρωμόπαιδο!". Πήρε κουράγιο και ο Αστεροειδής και με στόλισε με μερικά μπινελίκια ακόμα.

Κατόπιν ο Δείμος, εκεί που σταμάτησε να μου διαβάζει μια μελέτη του για την πολυγαμία, τη δίπλωσε και άρχισε να με κοπανάει με αυτή, ίδιο φονικό όργανο. Από πίσω του και το τρολλ να με κυνηγάει με αυτά τα γυαλιστερά δόντια του για να με δαγκώσει. Μετά πλακώσαν και τα υπόλοιπα αβατάρια και ήταν όλα έτοιμα να με κατασπαράξουν.

Σιγά ρε παιδιά! Τι είχα κάνει πια! Είχα πάει λέει για καφέ με διάφορες αιθέριες υπάρξεις, που τις κατονόμασα στο αρχικό ποστ, αλλά επειδή ντάπηκα τις έσβησα και μετά, λέει, βρέθηκα μαζί τους σε ένα μεγάλο δωμάτιο.

Πω πω! πως κάνετε έτσι για ένα όνειρο!

(Πλάκα - πλάκα, χρειάζομαι ξεκούραση και χαλαρότερους ρυθμούς. Είδα όντως όνειρα με comments, αν και δυστυχώς σαν όνειρα δεν είχαν σχέση με αυτό που περιέγραψα).